Pytanie 1: Kiedy zobaczyłam ten fragment słowa Boga Wszechmogącego: „Tylko Chrystus dni ostatecznych może dać człowiekowi drogę wiecznego życia”. Przypomniałam sobie, co powiedział kiedyś Pan Jezus: „Lecz kto by pił wodę, którą ja mu dam, nigdy nie będzie pragnął, ale woda, którą ja mu dam, stanie się w nim źródłem wody wytryskującej ku życiu wiecznemu” (J 4:14). Wiemy już, że Pan Jezus jest źródłem wody życia i drogą życia wiecznego. Czy możliwe, że Bóg Wszechmogący i Pan Jezus są tym samym źródłem? Czy Ich dzieło i słowa pochodzą od Ducha Świętego? Czy Ich dzieło jest dokonywane przez tego samego Boga?
Odpowiedź: W dziele Boga dwie istoty wcielone dały świadectwo, że są prawdą, drogą, i życiem oraz drogą życia wiecznego. Wyrażają wiele prawd i wykonują etap praktycznego dzieła, by udowodnić, że Chrystus jest prawdą, drogą, i życiem. To wystarczy, by udowodnić, że pochodzą z tego samego źródła. Obaj posługują się głosem Ducha Świętego. Dokonują dzieła tego samego Boga i obaj dają świadectwo, że Bóg jest źródłem życia we wszystkich jego formach, ponieważ prawda wyrażona przez Boga jest wiecznym źródłem wody życia, które jest rzeką życia wypływającą z Jego tronu oraz drogą życia wiecznego. To tym bardziej udowadnia, że Bóg Wszechmogący jest Panem Jezusem, który przyszedł po raz drugi i że obaj są Bogiem dokonującym dzieła według swojego planu zarządzania. Pan Jezus powiedział: „Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we mnie” (J 14:10). „Ja i Ojciec jedno jesteśmy” (J 10:30). To udowadnia, że Pan Jezus jest Bogiem, który się ukazał. Pan Jezus przewidział, że przyjdzie ponownie i że zostanie wcielony jako Syn Człowieczy, by dokonać dzieła osądzenia w dniach ostatecznych. Przeczytajmy fragment słowa Boga Wszechmogącego.
Bóg Wszechmogący mówi: „Jezus i Ja pochodzimy od jednego Ducha. Chociaż nie jesteśmy ze sobą powiązani poprzez Nasze ciała, Nasze Duchy stanowią jedność; chociaż treść tego, co robimy, i dzieło, którego się podejmujemy, nie są takie same, nasza istota jest tym samym; Nasze ciała przybierają różną postać, ale wynika to ze zmiany epoki i odmiennych wymagań Naszego dzieła; nasze służby nie są podobne, więc także dzieło, które tworzymy, i usposobienie, które objawiamy człowiekowi, są różne. (…) to jednak Ich Duchy stanowią jedność” (Dwa wcielenia dopełniają znaczenia wcielenia, w: Słowo, t. 1, Pojawienie się Boga i Jego dzieło).
„Chociaż dzieło dwóch wcieleń jest inne, Ich istota i źródło Ich dzieła są identyczne. Różnica polega tylko na tym, że mają za zadanie wykonać dwa różne etapy dzieła i powstać w dwóch różnych wiekach. Bez względu na wszystko wcielenia Boga posiadają tę samą istotę i mają to samo pochodzenie – tej prawdzie nie może zaprzeczyć nikt” (Istota ciała zamieszkiwanego przez Boga, w: Słowo, t. 1, Pojawienie się Boga i Jego dzieło).
Słowa Boga Wszechmogącego mówią nam jasno, że Bóg Wszechmogący i Pan Jezus są wcieleniami przez Ducha Bożego. Różnią się jedynie tym, że dokonują różnych dzieł w różnych wiekach i używają różnych imion, ale są jednym Bogiem. Teraz wiemy, że w obu sytuacjach, gdy Bóg się wcielił, dał świadectwo, że jest On źródłem wody życia, i ma niekończące się zasoby wody życia. Daje On także świadectwo, że sam Bóg jest drogą życia wiecznego. Chociaż Ich imiona i sposób mówienia nieco się różnią, to sedno tego, co mówią, jest takie samo. A zatem, co to jest droga życia wiecznego? Jak droga wiecznego życia oraz wstąpienie do Królestwa Niebieskiego są ze sobą powiązane? Pan Jezus powiedział, że ludzie mogą wstąpić do Królestwa Niebieskiego jedynie będąc posłusznymi woli Ojca Niebieskiego. Osoby prawdziwie posłuszne Boskiej woli to ci, którzy są zdolni do praktykowania słowa Bożego i przestrzegania przykazań Bożych. Pan Jezus nauczał, że powinniśmy kochać Boga z całego naszego serca, duszy i umysłu oraz kochać innych tak, jak kochamy siebie. Czy wcieliliśmy obecnie te słowa w czyny? Jeśli nie praktykowaliśmy tych słów, to znaczy, że nie spełniamy Bożej woli. Jeśli nie umiemy praktykować Bożych słów i przestrzegać przykazań Bożych, jak możemy kiedykolwiek uzyskać drogę życia wiecznego? Nigdy jej nie uzyskamy! Zyskiwanie drogi życia wiecznego to zyskanie pełnej prawdy wyrażonej przez Boga, by oczyścić i ocalić człowieka, i w końcu stanie się ludźmi, którzy znają Boga, i są posłuszni Jego woli. Jeśli wierzymy w Boga, ale nie zyskujemy prawdy, nie zmieniamy naszego życiowego usposobienia i nie jesteśmy posłuszni woli Bożej, czy możemy wstąpić do Królestwa Niebieskiego? Czy ci, którzy nie są zdolni wejść do Królestwa Niebieskiego, mogą otrzymać życie wieczne? A więc ci, którzy nie są posłuszni Bożej woli, nie mogą zyskać drogi życia wiecznego. W Biblii jest także powiedziane: „Kto wierzy w Syna, ma życie wieczne, ale kto nie wierzy Synowi, nie ujrzy życia” (J 3:36). Wiara w Syna, oznacza wiarę w Bożego Wysłannika i wiarę we wcielonego Chrystusa. Pan Jezus Chrystus był Synem Człowieczym. Po ukończeniu dzieła odkupienia powrócił do nieba. Pan Jezus obiecał nam, że przyjdzie ponownie, a więc przyjęcie Chrystusa w dniach ostatecznych jest kluczowe. Ktokolwiek przyjmuje Chrystusa, który powrócił w dniach ostatecznych, zyska drogę wiecznego życia. Jeśli wierzymy tylko w Pana Jezusa, a nie przyjmujemy ponownego przyjścia Pana Jezusa, to odcinamy nasz dostęp do źródła wody życia! Czy Pan Jezus by nas uznał? Czy dalej moglibyśmy otrzymać życie wieczne? Wierząc w Boga, musimy także przyjąć ponowne przyjścia Pana Jezusa, co jest prawdziwą „wiarą w Syna.” Tylko ci, którzy podążają za Chrystusem dni ostatecznych, zyskają życie wieczne. Jeśli wierzymy tylko w Pana Jezusa i odrzucamy powrót Pana Jezusa, to nasza wiara jest daremnym wysiłkiem porzuconym w pół drogi i nigdy nie zyskamy uznania Pana Jezusa.
Ponieważ Pan Jezus dokonał w Wieku Łaski dzieła odkupienia. Wyraził On jedynie prawdy dotyczące odkupienia ludzkich grzechów, co może jedynie pomóc ludziom wyznać swoje grzechy, żałować za nie, i powrócić do Boga. Ale ponieważ ludzka grzeszna natura i zepsute usposobienie pozostają, to chociaż ich grzechy zostały przebaczone, dalej często grzeszą, buntują się przeciw Bogu i opierają się Mu. Takie są fakty. To dowód na to, że Pan Jezus dokonał dzieła odkupienia. Jedynie dzieło osądzenia dokonane przez Pana Jezusa, który powrócił w dniach ostatecznych, może w pełni ocalić rodzaj ludzki, pozwolić ludzkości uwolnić się od grzechu i spod wpływu szatana, osiągnąć zmianę usposobienia i być zdobytą przez Boga. Zatem dzieło osądzenia dokonywane przez Pana Jezusa, który powrócił w dniach ostatecznych, jest kluczowe dla zbawienia rodzaju ludzkiego. Jeśli przyjmujemy tylko dzieło odkupienia dokonane przez Pana Jezusa, i chcemy wejść do Królestwa Niebieskiego bez przyjmowania Pana Jezusa, który powrócił i dokonuje dzieła osądzenia w dniach ostatecznych, to mamy głowy w chmurach. Właściwie to Pan Jezus powiedział dawno temu: „Mam wam jeszcze wiele do powiedzenia, ale teraz nie możecie tego znieść. Lecz gdy przyjdzie on, Duch prawdy, wprowadzi was we wszelką prawdę. Nie będzie bowiem mówił sam od siebie, ale będzie mówił to, co usłyszy, i oznajmi wam przyszłe rzeczy” (J 16:12-13). W tamtych czasach nikt nie rozumiał słów Pana Jezusa, ponieważ rodzaj ludzki dopiero pojawił się przed obliczem Boga i nie był zbyt znaczny. Jeśli Pan Jezus wyraziłby wtedy słowa sądu dni ostatecznych, ludzie nie byliby zdolni tego znieść. Musieliby czekać na przybycie Boga Wszechmogącego w dniach ostatecznych, by wyraził pełną prawdę, która oczyszcza, ocala i udoskonala człowieka. Widząc słowa Boga Wszechmogącego, zyskujemy nagle świadomość, w końcu rozumiejąc wolę Boga. Dlaczego Bóg nie dokonał bezpośrednio dzieła osądzenia w dniach ostatecznych w Wieku Łaski? Jest tak, ponieważ istnieją trzy etapy dzieła w Boskim planie zarządzania polegającym na ocaleniu ludzkości. Bóg dokonuje dzieła osądzenia w dniach ostatecznych, tak jak mówi Bóg Wszechmogący. „Chociaż Jezus wykonał wiele pracy wśród ludzi, jedynie wypełnił dzieło odkupienia całej ludzkości i stał się ofiarą za grzech człowieka; nie wyzwolił go od jego zepsutego usposobienia. Pełne uwolnienie człowieka od wpływu szatana wymagało nie tylko tego, by Jezus wziął na siebie grzechy człowieka i stał się ofiarą za grzechy, ale także wymagało od Boga, aby dokonał większego dzieła, by całkowicie uwolnić człowieka od jego usposobienia, które zepsuł szatan. A więc teraz, gdy grzechy człowieka zostały mu przebaczone, Bóg powrócił w ciele, aby wprowadzić człowieka w nowy wiek, i rozpoczął dzieło karcenia i osądzania, które wyniosło człowieka do wyższego królestwa. Wszyscy ci, którzy podporządkują się Jego panowaniu, posiądą wyższą prawdę oraz otrzymają większe błogosławieństwa. Będą prawdziwie żyć w świetle oraz zyskają prawdę, drogę i życie” (Przedmowa, w: Słowo, t. 1, Pojawienie się Boga i Jego dzieło). Dzieło odkupienia dokonane przez Pana Jezusa utorowało nam drogę do dzieła osądzenia i oczyszczenia człowieka w dniach ostatecznych. Prawda, która ocala, odmienia i udoskonala człowieka, będzie wyrażona w pełni przez Pana Jezusa, który powrócił. Prawda jest drogą życia wiecznego, którą człowiek został obdarzony przez Boga Wszechmogącego w dniach ostatecznych. Zatem jeśli chcemy otrzymać drogę życia wiecznego, to kluczem jest przyjęcie powrotu Pana Jezusa. Pan Jezus powiedział: „Oto stoję u drzwi i pukam. Jeśli ktoś usłyszy mój głos i otworzy drzwi, wejdę do niego i spożyję z nim wieczerzę, a on ze mną” (Obj 3:20). „(…) bo nadeszło wesele Baranka, a jego małżonka się przygotowała” (Obj 19:7). „Błogosławieni, którzy są wezwani na ucztę weselną Baranka” (Obj 19:9). Ci, którzy przyjmują ponowne przyjście Chrystusa, są pannami mądrymi. Słysząc Boski głos, idą na ucztę z Barankiem. Tacy ludzie są błogosławieni i podążają oni za śladami Baranka. Są oni pierwszym plonem oczyszczonym przez Boski sąd w dniach ostatecznych, i są zwycięzcami, którymi uczynił ich Bóg. Zatem jedynie ci, którzy przyjmują ponowne przyjście Chrystusa, zyskują drogę życia wiecznego.
Fragment skryptu filmu pod tytułem „Z tronu płynie woda życia”
