136 Dzieło Boga nie jest niezmienne
Ⅰ
Bóg od zawsze chciał, by Jego dzieło
było nowe i żywe, nie stare i martwe.
To, o co prosi człowieka,
zależy od wieku i fazy;
i nie jest wieczne i niezmienne.
To Bóg, co sprawia, że ludzie są żywi i nowi,
nie diabeł, co czyni z nich starych i martwych.
Nie możesz się wyzbyć pojęć swych,
związanych z Bogiem,
bo zamknięty umysł masz,
a nie, bo dziełu brak sensu,
jest nieodpowiednie
lub Bóg nie dopełnia obowiązków swych.
Ⅱ
Zbytnio brak ci posłuszeństwa
i podobieństwa do człowieka.
Więc nie możesz odrzucić swych pojęć.
Bóg niczego ci nie utrudnia.
To przez ciebie i nie ma związku z Bogiem.
Wszelkie cierpienie to twór człowieka.
Bóg od zawsze chciał, by Jego dzieło
było nowe i żywe, nie stare i martwe.
To, o co prosi człowieka,
zależy od wieku i fazy;
i nie jest wieczne i niezmienne.
To Bóg, co sprawia, że ludzie są żywi i nowi,
nie diabeł, co czyni z nich starych i martwych.
Ⅲ
Myśli Boga są zawsze dobre.
On nie chce, byś wymyślał pojęcia.
Chce byś zmieniał się i odnawiał wraz z wiekami.
Lecz ty nie wiesz, co dla ciebie dobre.
Wiecznie analizujesz, bierzesz to na rozum.
Bóg niczego ci nie utrudnia,
lecz ty nie masz czci dla Niego,
twe nieposłuszeństwo zbyt wielkie jest.
Małe stworzenie, co waży się wziąć
jakąś błahostkę, którą Bóg dał,
by potem zaatakować Go.
Czyż to nie jest nieposłuszeństwo?
Człowiek nie godzien
jest wyrażać opinii przed Bogiem,
ani chwalić się swym bezwartościowym językiem,
a tym bardziej zatęchłymi pojęciami.
Czyż nie są tym bardziej bezwartościowe?
Czyż nie są tym bardziej bezwartościowe?
Bóg od zawsze chciał, by Jego dzieło
było nowe i żywe, nie stare i martwe.
To, o co prosi człowieka,
zależy od wieku i fazy;
i nie jest wieczne i niezmienne.
To Bóg, co sprawia, że ludzie są żywi i nowi,
nie diabeł, co czyni z nich starych i martwych.
Adaptacja na podstawie: Tylko ci, którzy znają dzisiejsze dzieło Boże, mogą służyć Bogu, w: Słowo, t. 1, Pojawienie się Boga i Jego dzieło