Ⅰ

Wasze przeznaczenie i wasz los

postrzegacie jako ważne.

Wierzycie, że nie będąc ostrożnymi,

zrujnujecie jedno i drugie.

Ⅱ

Czy rozumiecie, że wszelkie wysiłki

na rzecz waszego przeznaczenia

to bezowocna praca?

Są fałszywe i sztuczne.

Pracujących na swoje przeznaczenie

spotka ostateczna porażka.

Ponieważ to z powodu swego oszustwa

ludzie upadają w wierze.

Bóg nie lubi wabienia i nadskakiwania,

czy żarliwości wobec Niego.

Lubi, gdy uczciwy lud przyjmuje Jego prawdę

i spełnia Jego oczekiwania,

gdy ludzie okazują najwyższą dbałość

i troskę o Jego serce,

gdy dla Niego rezygnują ze wszystkiego.

Tylko tak można pocieszyć Boże serce.

Ⅲ

Bóg nie chce skrzywdzić żadnego serca,

które czynnie dąży do rozwoju,

ani zmniejszać niczyjej niezłomności

w wiernym spełnianiu obowiązków.

Ⅳ

Jednak Bóg musi wam przypominać

o waszych brakach

i ohydnych duszach w waszych sercach,

które tkwią w was głęboko.

Bóg ma nadzieję, że będziecie mogli

przyjąć Jego słowa ze szczerym sercem,

bo tymi, których nienawidzi i którymi gardzi,

są ci, którzy Go oszukują.

Bóg nie lubi wabienia i nadskakiwania,

czy żarliwości wobec Niego.

Lubi, gdy uczciwy lud przyjmuje Jego prawdę

i spełnia Jego oczekiwania,

gdy ludzie okazują najwyższą dbałość

i troskę o Jego serce,

gdy dla Niego rezygnują ze wszystkiego.

Tylko tak można pocieszyć Boże serce.

Bóg ma nadzieję, że na końcu dzieła

spiszecie się znakomicie,

będziecie w pełni oddani,

działając z przekonaniem.

Chce, byście mieli dobre przeznaczenie.

On jednak wymaga,

byście dokonali najlepszego wyboru,

całkowicie Mu się oddając.

Bóg nie lubi wabienia i nadskakiwania,

czy żarliwości wobec Niego.

Lubi, gdy uczciwy lud przyjmuje Jego prawdę

i spełnia Jego oczekiwania,

gdy ludzie okazują najwyższą dbałość

i troskę o Jego serce,

gdy dla Niego rezygnują ze wszystkiego.

Tylko tak można pocieszyć Boże serce.

Adaptacja na podstawie: O przeznaczeniu, w: Słowo, t. 1, Pojawienie się Boga i Jego dzieło