296 Żadne serce nie jest lepsze od serca Boga
1
Postanowiwszy kochać Boga, będę Mu posłuszny bez względu na to, co mi odbierze.
Pomimo odrobiny bólu, nie wypowiadam nawet słowa skargi.
Ze swoim skażonym usposobieniem człowiek zasługuje na sąd i karcenie.
Boże słowo jest prawdą, nie mogę opacznie interpretować Jego woli.
Zastanawiając się nad sobą, często odkrywam, że jestem zbyt zepsuty.
Jeśli nie podejmę wysiłku, nie mogę zostać udoskonalony.
Choć muszę dziś stawiać czoła wielu trudnościom, to mam wielki zaszczyt radować się Bożą miłością.
Poprzez trudności uczę się podporządkowania. Żadne serce nie jest lepsze od serca Boga.
2
Będąc z Bogiem dzień i noc, widzę, jak jest cudowny.
Poprzez objawienie i sąd Bożych słów, widzę prawdę o moim skażeniu.
Dzięki badawczemu spojrzeniu Boga, czuję, jak wiele mi brakuje.
Otwieram moje serce na duchowe zjednoczenie i wyraźnie rozumiem prawdę.
Drżę na samą myśl o zgorszeniu Bożego usposobienia.
Ostrzegam samego siebie, by ponownie się nie buntować, sprawiając Bogu więcej bólu.
Choć postanawiam kochać Boga, moja miłość jest skalana moimi własnymi poglądami.
Muszę dążyć do osiągnięcia takiego ducha, jakiego miał Paweł.
Bez względu na to, jak Bóg przyjmuje moją miłość,
moim jedynym pragnieniem jest to, by go zadowalać.
Choć muszę dziś stawiać czoła wielu trudnościom,, to mam wielki zaszczyt radować się Bożą miłością.
Poprzez trudności uczę się podporządkowania. Żadne serce nie jest lepsze od serca Boga.
