Ⅰ

Odkąd płacząc, przychodzisz na ten świat,

obowiązek wypełniasz swój.

Rolę swą przyjmujesz w Bożym porządku,

w Bożym planie rozpoczynasz podróż życia.

Nieważne, skąd jesteś, jaka podróż przed tobą jest,

nie ucieknie nikt tej orkiestracji,

którą niebo spisane w nutach ma

i nie ma władzy nikt nad losem swym,

gdyż tylko On, który panuje nad wszystkim,

jest zdolny do takich dzieł.

Ⅱ

Od dnia, w którym człowiek zaistniał,

w dziele swym niezmiennie stoi Bóg,

wszechświatem zarządza,

nakręca zegar zmian, porusza wszystkim On.

Jak wszystkie stworzenia człowiek cicho i bezwiednie

dostaje pokarm słodki tak, Bożym deszczem płynie weń.

Jak wszystkie stworzenia

człowiek żyje w orkiestracji, która dziełem Boga jest.

Bo serce i ludzka dusza spoczywają w Bożej dłoni

i całe jego życie leży w świetle oczu Bożych.

Nieważne, czy w to wierzysz, czy nie,

każde stworzenie, żywe czy nie

przemienia się, przekształca, odnawia, znika

gdzieś wedle planu Boga.

Oto jak panuje Bóg nad wszystkim tym.

Na podstawie rozdziału

„Bóg jest źródłem ludzkiego życia”

w księdze „Słowo ukazuje się w ciele”