Czy świadom jesteś swojego zadania,

na barkach twych spoczywającego?

Gdzie jest twoje poczucie misji?

W jaki sposób dobrym mistrzem

będziesz w przyszłym wieku?

Czy poczucie mistrzostwa w tobie silne jest?

Jak wyjaśnisz, kim jest mistrz wszystkiego?

Czy jest to mistrz wszystkich żyjących stworzeń,

czy mistrz całego materialnego świata?

Jaki masz plan na kolejny krok?

Ilu czeka na to, byś był ich pasterzem?

Czy odczuwasz ciężar swej misji?

Te biedne, ślepe i zagubione dusze

jęczą w ciemnościach, chcąc się wydostać.

Pragną światła, które jak spadająca gwiazda

rozproszy moc ciemności,

pod której uciskiem od tylu lat żyją.

Któż zna ich tęsknotę za dnia i w nocy?

Błysk światła mija ich, lecz ci nieszczęśnicy

są dalej uwięzieni w ciemnościach, bez ratunku.

Kiedy przestaną płakać?

Tyle nieszczęść spotyka te niespokojne, kruche dusze.

Okrutne więzy, zastygła historia od dawna je pętały.

Któż kiedykolwiek słyszał ich jęki?

Któż kiedykolwiek widział ich nieszczęście?

Czy kiedykolwiek myślałeś o Bogu?

Jak zasmucony i zatroskany jest?

Jak mógłby patrzeć na cierpienie ludzkości,

własnymi rękami stworzonej?

Ludzkość to skażeni nieszczęśnicy.

I choć do teraz przetrwali,

długo już przez złego skażeni są.

Czy zapomniałeś, że sam jesteś ofiarą?

Czy nie chcesz z miłości do Boga

uratować tych, którzy przetrwali,

swym wysiłkiem odwdzięczyć się

Bogu, który człowieka kocha jak własną rodzinę?

Jak to rozumiesz, że gdy Bóg cię używa,

twe życie niezwykłe staje się?

Czy masz prawdziwe pragnienie i pewność,

by prowadzić życie pełne sensu

w pobożności, służąc Bogu?

Adaptacja na podstawie: Jak powinieneś uczestniczyć w swojej przyszłej misji? w: Słowo, t. 1, Pojawienie się Boga i Jego dzieło