461 Bóg całkowicie pokłada swą nadzieję w człowieku
Od początku aż do dziś,
tylko człowiek w stanie jest rozmawiać z Bogiem,
pośród wszystkich istot i tego, co (tego, co) stworzył.
Człowiek ma uszy do słuchania, oczy do widzenia;
myśli i język, jak też swoją wolną wolę.
Człowiek ma wszystkie zdolności
wymagane, by usłyszeć Boga
i zrozumieć Jego wolę,
zaakceptować Jego plan.
Bóg pokłada całą nadzieję w człowieku,
chce uczynić go swym towarzyszem,
o takim samym sercu i umyśle,
który będzie mógł z Nim iść.
Odkąd Bóg zaczął rządy swe,
Bóg czeka, aż człowiek odda serce swe,
będzie dawał je Mu cały czas,
by On oczyścił je… wyposażył je,
aby człowiek ukochany przez Boga zaspokajał Go,
by sprawić, aby człowiek bał się Go, unikał zła.
Bóg oczekiwał, czekał długo na ten wynik,
czekał na ten wynik cały czas,
aby człowiek ukochany przez Boga zaspokajał Go,
by sprawić, aby człowiek bał się Go i unikał zła.
Bóg oczekiwał, czekał długo na ten wynik, ten czas,
przez cały czas.
Adaptacja na podstawie: Boże dzieło, Boże usposobienie i Sam Bóg II, w: Słowo, t. 2, O poznaniu Boga
