872 Bóg znosi ogromne upokorzenie
Ⅰ
Bóg jest święty, sprawiedliwy
choć narodził się w kraju plugastwa
i żyje wśród plugawych,
jak Jezus wśród grzeszników
w Wieku Łaski żył,
czyż dla ludzi nie jest jego dzieło,
by zyskali zbawienie?
Dwa milenia temu Bóg wśród grzeszników
żył, by odkupienia dokonać.
Czemu miałby znów w kraju demonów
wcielić się, jeśli nie dla zbawienia ludzkości?
Czemu miałby żyć wśród tych,
których zdeprawował szatan?
A to oznacza, że
Bóg miłuje ludzkość bezinteresownie.
Upokorzenie, które znosi,
doprawdy ogromne jest.
Czy wy nie wiecie, że
On cierpi dla was, dla waszego przeznaczenia?
Ⅱ
Po to, by cała ludzkość przetrwała,
wybrał życie w plugawym kraju
i wystawił się na wszelkie upokorzenia.
Czyż Jego dzieło nie jest praktyczne?
Choć lżą Go i mówią,
że zasiada z grzesznikami,
choć szydzą z Niego,
bo żyje wśród plugastwa synów,
to On daje darmo, lecz ludzkość odrzuca Go.
A to oznacza, że
Bóg miłuje ludzkość bezinteresownie.
Upokorzenie, które znosi,
doprawdy ogromne jest.
Czy wy nie wiecie, że
On cierpi dla was, dla waszego przeznaczenia?
Ⅲ
Pomyślcie więc o tym, jak Bóg cierpi,
czyż nie bardziej cierpi niż wy sami?
Czy Jego dzieło nie ma większej ceny
niż ta, którą zapłaciliście wy?
A to oznacza, że
Bóg miłuje ludzkość bezinteresownie.
Upokorzenie, które znosi,
doprawdy ogromne jest.
Czy wy nie wiecie, że
On cierpi dla was, dla waszego przeznaczenia?
Adaptacja na podstawie: Znaczenie zbawienia potomków Moaba, w: Słowo, t. 1, Pojawienie się Boga i Jego dzieło
