282 Dawno temu Bóg zdecydował o losie człowieka
Ⅰ
Jeśli chodzi o los, wszyscy są niezależni.
Jeśli chodzi o los, to każdy ma swój własny.
Więc nawet rodzice nie mogą powstrzymać losu
albo wywierać najmniejszego wpływu na rolę, którą się odgrywa.
Nic oprócz przeznaczenia od Stwórcy
nie ma wpływu na los człowieka.
Nikt nie może kontrolować, jaką będzie miał przyszłość,
ustalono ją dawno, nawet rodzice nic nie zmienią.
Ⅱ
Rodzina, w której ktoś się urodził,
jest niezbędna do wypełnienia jego misji.
Środowisko, w którym ktoś dorasta,
to również warunek konieczny.
One w żaden sposób
nie przesądzają o czyimś losie czy przeznaczeniu,
które towarzyszą człowiekowi podczas jego misji.
I tak, rodzice nie mogą
pomagać w wypełnianiu misji.
Krewni nie pomogą człowiekowi przyjąć jego roli.
To, jak on wypełnia swą misję
i w jakich robi to warunkach,
zależy od jego losu.
Nic oprócz przeznaczenia od Stwórcy
nie ma wpływu na los człowieka.
Nikt nie może kontrolować, jaką będzie miał przyszłość,
ustalono ją dawno, nawet rodzice nic nie zmienią.
Ⅲ
Żadne inne obiektywne warunki nie mogą wpływać
na misję, którą człowiekowi wyznacza sam Stwórca.
Wszyscy ludzie dojrzewają w wyjątkowych okolicznościach,
dorastają wszyscy samodzielnie.
Nic oprócz przeznaczenia od Stwórcy
nie ma wpływu na los człowieka.
Nikt nie może kontrolować, jaką będzie miał przyszłość,
ustalono ją dawno, nawet rodzice nic nie zmienią.
Ⅳ
Krok po kroku chodzą własnymi drogami
i wypełniają zaplanowane przeznaczenie.
Krok po kroku wkraczają w rozległe morze ludzi
i obejmują własne stanowiska w życiu.
Krok po kroku wypełniają swoje obowiązki
z uwagi na predestynację Stwórcy.
Krok po kroku robią to wszystko mimowolnie,
wszystko w imię suwerenności Stwórcy.
Bóg dawno temu określił los człowieka.
Nic oprócz przeznaczenia od Stwórcy
nie ma wpływu na los człowieka.
Nikt nie może kontrolować, jaką będzie miał przyszłość,
ustalono ją dawno, nawet rodzice nic nie zmienią.
Adaptacja na podstawie: Sam Bóg, Jedyny III, w: Słowo, t. 2, O poznaniu Boga