I

Bez Boga w swym sercu

człowiek w środku ma mrok.

W pustym życiu nadziei brak.

Wielu podtrzymać chce postęp ludzkości,

lecz bez Boga za przewodnika

człowiek pusty jest.

Nikt nie da ludziom życia.

Teoria, nauka, czy wiedza nie ukoją go.

Człowiek wciąż grzeszył będzie i narzekał.

Jego żądza odkrywania jest nienasycona.

Człowiekowi trzeba więcej niż wspólnoty

ludzi wolnych, równych i nakarmionych.

Bóg niesie zbawienie i życie,

tego potrzeba ludziom.

Dopiero gdy człowiek to otrzyma od Boga,

będzie zaspokojony.

Człowiek może wreszcie

wyrzec się żądzy odkryć i duchowej pustki.

II

Jest tak, bo człowieka stworzył Bóg.

Bezsens ludzkich poświęceń i poszukiwań

przynosi tylko rozpacz i lęk.

I człowiek nie wie,

jak ma stawić czoło przyszłości,

boi się nauki, wiedzy, wielkiej pustki.

Nie liczy się, czy ktoś żyje

w wolnym kraju, czy nie,

bo wszystkich czeka ten sam los.

Poddani i władcy tak samo pragną

poznawać przeznaczenie, tajemnice człowieka.

Nie mogą się wyrwać z głębi pustki tej.

Te społeczne zjawiska wspólne wszystkim są,

lecz wielcy ludzie nie rozwiążą

problemów ludzkości.

Bo człowiek jest tylko człowiekiem

i nie może nigdy zastąpić Boga.

Jeśli naród lub lud nie otrzymuje zbawienia,

to idzie prosto w mrok, a Bóg zniszczy go.

Człowiekowi trzeba więcej niż wspólnoty

ludzi wolnych, równych i nakarmionych.

Bóg niesie zbawienie i życie,

tego potrzeba ludziom.

Dopiero gdy człowiek to otrzyma od Boga,

będzie zaspokojony.

Człowiek może wreszcie wyrzec się

żądzy odkryć i duchowej pustki.

Adaptacja na podstawie: Dodatek 2: Bóg kieruje losem całej ludzkości, w: Słowo, t. 1, Pojawienie się Boga i Jego dzieło