Ⅰ

Ludzie zbyt wiele wymagają od Boga, a wymagania te są przesadzone; są kompletnie irracjonalni w tym, jak nieustannie proszą Go, aby robił różne rzeczy w taki czy inny sposób. Ludzie nie są w stanie całkowicie Mu się poddać ani Go czcić. Zamiast tego wysuwają swoje wygórowane żądania stosownie do własnych upodobań. Oczekują, że Bóg będzie miał dla nich mnóstwo tolerancji, że zawsze będzie miał do nich cierpliwość, że będzie rozprawiał z nimi o prawdzie, ilekroć tylko ich zobaczy, że zawsze będzie z nimi rozmawiał, i tak dalej. Powinniście zastanowić się nad tymi sprawami. Rozum ludzki jest tak niedoskonały, nieprawdaż? Ludzie nie tylko nie są w stanie całkowicie podporządkować się planowym działaniom i ustaleniom Boga, ani przyjąć wszystkiego, co od Niego pochodzi, ale wręcz przeciwnie: stawiają Bogu dodatkowe wymagania. Jak ludzie mający takie wymagania mogą być wierni Bogu? Jak mogą podporządkować się Jego ustaleniom? Jak mogą kochać Boga?

Ⅱ

Wszyscy ludzie mają swoje wymagania dotyczące tego, jak Bóg powinien ich kochać, tolerować, strzec ich i chronić oraz dbać o nich, lecz nie stawiają sobie żadnych wymagań w kwestii tego, jak oni sami winni kochać Boga, myśleć o Nim, być dla Niego uprzejmi, zadowalać Go, mieć B0ga w swoich sercach i Go czcić. Czy takie rzeczy i uczucia istnieją w ludzkich sercach? Są to uczucia, jakie ludzie winni żywić, więc dlaczego z całą pilnością nie czynią postępów w tych kwestiach? Niektórzy ludzie potrafią przez pewien czas okazywać entuzjazm, który nie jest jednak trwały: wystarczy, że przydarzy im się niewielkie nawet niepowodzenie, a mogą poczuć się zniechęceni, utracić nadzieję i zacząć narzekać. Ludzie mają tak wiele problemów, i tylko bardzo niewielu jest takich, którzy dążą do prawdy i poszukują miłości, aby zadowolić Boga. Ludzie są kompletnie irracjonalni, stoją na niewłaściwym stanowisku i uważają się za szczególnie cennych i wartościowych.

Adaptacja na podstawie: Część trzecia, w: Słowo, t. 3, Rozmowy Chrystusa dni ostatecznych