749 Nastawienie Hioba do Bożych błogosławieństw
Ⅰ
Hiob wierzył w sercu swym, że wszystko, co miał,
darem było Boga, nie pracą jego rąk.
Nie brał błogosławieństw, by wykorzystać je,
lecz trzymał się ścieżki, którą powinien iść,
jako wskazówki, jak żyć.
Hiob nigdy nie hulał, nie szukał uciechy
z powodu błogosławieństw,
nie lekceważył Bożej drogi, ni łaski,
przez błogosławieństwa, których dostąpił.
Ⅱ
Hiob cenił Boże łaski, okazując wdzięczność.
Nie pławił się w nich oraz nie był zachłanny.
Błogosławieństw nie szukał, nie starał o nie się,
nie lękał się ich straty lub braku ich od Boga, o...
Hiob nigdy nie hulał, nie szukał uciechy
z powodu błogosławieństw,
nie lekceważył Boskiej drogi, ni łaski,
przez błogosławieństwa, których dostąpił.
O, o, o...
Hiob nigdy nie hulał, nie szukał uciechy
z powodu błogosławieństw,
nie lekceważył Boskiej drogi, ni łaski,
przez błogosławieństwa, których dostąpił, dostąpił.
Adaptacja na podstawie: Boże dzieło, Boże usposobienie i Sam Bóg II, w: Słowo, t. 2, O poznaniu Boga
