Ⅰ

Bóg z własnej woli obdarzył ludzi swoim życiem, sprawiając tym samym, że stało się ono ich życiem. Cóż zatem ludzie otrzymali od Boga? Tym, co otrzymali od Boga, nie są puste słowa, lecz życie Boga! Tak więc to, co ludzie otrzymują od Boga, jest bezcenne, i kiedy tak Bóg obdarza ludzkość tą najbardziej bezcenną z rzeczy, sam nic nie zyskuje; największym beneficjentem jest ludzkość. Ludzie zyskują najwięcej; są oni największymi beneficjentami.

Ⅱ

Porównując tak wielką korzyść uzyskaną przez ludzi z obietnicami, jakie wedle ich wyobrażeń Bóg miałby im złożyć, lub z dobrym losem, którego pragną, czego ludzkość potrzebuje najbardziej? Co jest ważniejsze: twoje pragnienie błogosławieństw czy autentyczne urzeczywistnianie życia, którym Bóg cię obdarzył? Co może umożliwić ci przyjście przed oblicze Boga i prawdziwe wielbienie Go, tak aby nie znienawidził On ciebie, nie porzucił bądź nie ukarał? Co może dać ci możliwość życia wiecznego?

Ⅲ

Jedynie przyjmując życie, które pochodzi od Boga, możesz ocalić swoje własne życie. Jeśli uzyskasz to życie, wówczas twoje życie stanie się nieograniczone; na tym polega życie wieczne. Jeśli ktoś nie uzyskał życia, które pochodzi od Boga, wówczas z pewnością musi umrzeć i jego życie ma kres. Czy życie, które ma kres, można nazwać życiem wiecznym? Życie wieczne otrzymujesz od Boga. Czy twoje pragnienie błogosławieństw może być jakimkolwiek substytutem? Czy ludzkie pragnienie błogosławieństw ocali ich od śmierci?

Adaptacja na podstawie: Człowiek jest największym beneficjentem Bożego planu zarządzania, w: Słowo, t. 3, Rozmowy Chrystusa dni ostatecznych