248 Podstawa Bożego potępienia ludzi
Ⅰ
Gdy Bóg nie był ciałem,
miarą sprzeciwu człowieka
względem Boga było to,
czy wielbił Boga w niebie.
Nie było to praktyczne kryterium,
bo człowiek nie widział Boga,
nie wiedział, jak Bóg działa i mówi.
Bóg nie ukazał się ludziom,
więc wierzyli w Niego w sposób niejasny,
bez pojęć przeciw Bogu.
Wyobrażali Go sobie.
Bóg jednak nie potępiał ludzi
i nie stawiał im wielkich wymagań,
bo oni nie mogli ujrzeć Go.
Ⅱ
Gdy Bóg działa w ciele, wszyscy Go widzą,
Jego czyny w ciele, a z pojęć robi się piana.
Ci, którzy widzieli Boga w ciele,
nie będą potępieni, gdy są posłuszni.
Ci, którzy Mu się rozmyślnie sprzeciwiają,
są antychrystami i wrogami Boga.
Posłuszni nie będą potępieni, choć mają pojęcia.
Bóg potępia ludzi za ich intencje
i czyny, a nie za ich myśli.
Gdyby Bóg potępiał ludzi za ich myśli,
nikt nie uniknąłby gniewu Boga.
Ⅲ
Przeciwnicy Boga wcielonego zostaną ukarani,
ich sprzeciw wynika z ich pojęć o Bogu.
Świadomie niszczą dzieło Boga
i zostaną za to potępieni.
Tych zaś, którzy Jego dzieła nie burzą celowo,
nie potępi Bóg,
bo potrafią być posłuszni,
trzymać się z dala od zakłóceń.
Tacy ludzie nie będą,
tacy ludzie nie będą potępieni.
Posłuszni nie będą potępieni, choć mają pojęcia.
Bóg potępia ludzi za ich intencje
i czyny, a nie za ich myśli.
Gdyby Bóg potępiał ludzi za ich myśli,
nikt nie uniknąłby gniewu Boga,
nikt nie uniknąłby gniewu Boga.
Adaptacja na podstawie: Wszyscy ludzie, którzy nie znają Boga, są tymi, którzy sprzeciwiają się Bogu, w: Słowo, t. 1, Pojawienie się Boga i Jego dzieło
