Ⅰ

Bóg z własnej woli oddał ludziom swoje życie i wszystko, co ma, aby mogli oni przemienić to, co Bóg ma i czym jest oraz prawdę, którą ich obdarza, w ścieżkę swojego życia; oznacza to, że mogą oni na tym polegać, aby żyć i zamienić Jego słowa w swoje życie. Bóg obdarowuje ludzi życiem i jedyny wymóg, jaki im stawia, jest taki, by wzięli to Boże życie, uczynili je swoim własnym i je urzeczywistniali. Kiedy Bóg widzi, że ludzie urzeczywistniają owo życie, jest usatysfakcjonowany.

Ⅱ

Przyjmując Boże życie jako własne, ludzie zaczynają też rozumieć prawdę, zyskują zasady regulujące, co znaczy być człowiekiem, zapuszczać korzenie, których potrzebują jako ludzie, i zyskują kierunek, w którym muszą pójść, by stać się istotami ludzkimi. Nie dają się już oszukać i spętać szatanowi, nie dają się już oszukać i wykorzystać przez złych ludzi, nie dają się już zbrukać, splugawić, spętać i uwieść złym trendom. Żyją wolni między niebem i ziemią i są oswobodzeni. Potrafią żyć autentycznie pod panowaniem Boga i już nie doświadczają krzywdy ze strony jakichkolwiek złych czy ciemnych sił. Ludzie zyskują najwięcej; są oni największymi beneficjentami.

Ⅲ

Innymi słowy, kiedy urzeczywistniają takie życie, nie doświadczają już żadnego bólu, lecz żyją szczęśliwie i nie zaznają trudów; wiodą życie wolne i mają normalne relacje z Bogiem. Nie mogą też już dłużej buntować się przeciwko Bogu ani Mu się sprzeciwiać, lecz wiodą na wskroś prawe i odpowiednie życie oraz stają się autentycznymi ludźmi. Jedynie przyjmując życie, które pochodzi od Boga, możesz ocalić swoje własne życie. Jeśli uzyskasz to życie, wówczas twoje życie stanie się nieograniczone; na tym polega życie wieczne.

Adaptacja na podstawie: Człowiek jest największym beneficjentem Bożego planu zarządzania, w: Słowo, t. 3, Rozmowy Chrystusa dni ostatecznych