Tajemnica imion Boga
„Zarówno Jahwe, Jezus i Mesjasz reprezentują Ducha Boga. Lecz imiona te wskazują wieki w Bożym zarządzaniu, ale nie Jego w całości. Imiona, którymi ludzie zwą Boga, nie wyrażają w pełni Jego usposobienia ani czym jest. To imiona Boga z różnych wieków. Gdy zatem przyjdzie ostatni wiek, wiek dni ostatecznych, imię znów zmieni się. Nie będzie zwał się Jahwe, Jezus, a tym bardziej Mesjasz. Będzie zwany potężnym i wszechmogącym Bogiem. Będzie zwany potężnym i wszechmogącym Bogiem. I tym imieniem zakończy wiek. I tym imieniem zakończy wiek” („Podążaj za Barankiem i śpiewaj nowe pieśni”). Słowa Boże w hymnie pokazały mi, że imię Boga w każdym wieku skrywa sens. Jedno imię nie wyrazi w pełni usposobienia Boga i tego, czym On jest. Imię wyraża usposobienie Boga w danym wieku. Istota Boga obejmuje wszystko. Ludzie nie mogą ograniczać Boga ani uznać Jego imię za niezmienne. Kiedyś nie rozumiałem znaczenia imiona Boga w każdym wieku, więc myślałem, że nie może się ono zmieniać. Nie chciałem przyjąć Boga Wszechmogącego zamiast Pana Jezusa. Prawie straciłem szansę na powitanie Pana.
Babcia brała mnie do kościoła już w dzieciństwie. Pastor cytował te wersety: „Jezus Chrystus wczoraj i dziś, ten sam i na wieki” (Hbr 13:8). „I nie ma w nikim innym zbawienia. Nie ma bowiem pod niebem żadnego innego imienia danego ludziom, przez które moglibyśmy być zbawieni” (Dz 4:12). Uważałem, że tylko Pan Jezus jest prawdziwym Bogiem, że o ile tylko wyznaję Jego imię i drogę, to On zabierze mnie do nieba, gdy wróci.
W 2017 roku moja żona przyjęła ewangelię Boga Wszechmogącego o królestwie. Chciała, bym poznał dzieło Boga Wszechmogącego w dniach ostatecznych, więc przyprowadziła siostrę, której wysłuchałem. Jednak gdy powiedziała, że Pan Jezus wrócił jako Bóg Wszechmogący, nie chciałem już słyszeć ani słowa. Nie chciałem pozwolić, by moja żona wierzyła w Boga Wszechmogącego. Powiedziałem: „Tylko jedno imię może nas zbawić. Musimy być wierni imieniu Pana Jezusa. Tak długo już wierzysz, że powinnaś to wiedzieć”. Odpowiedziała: „Imię Pana Jezusa nas zbawiło, odpuszczono nam grzechy i nie jesteśmy potępieni, lecz wciąż grzeszymy i wyznajemy winy. Nie jesteśmy wolni od grzechu. Pan Jezus wrócił i rozpoczął Wiek Królestwa z imieniem Boga Wszechmogącego. Dokonuje dzieła osądzania. Wyraża prawdy, by ujawnić nasze szatańskie natury przeciwne Bogu, by osądzić grzechy ludzi i wskazać nam, jak wyzbyć się grzesznej natury. Musimy przyjąć sąd Boga Wszechmogącego w dniach ostatecznych, by wejść do Jego królestwa”. Ja miałem jednak swoje mniemania i nie trafiło do mnie to, co powiedziała. Zawsze była posłuszna rodzicom, więc poprosiłem ich o pomoc. Ona wciąż jednak mówią, że Bóg Wszechmogący to Pan Jezus, który powrócił, zachęcała nas, byśmy to sprawdzili.
Próbowałem jej to wyperswadować. Czytałem Biblię, gdy tylko mogłem, znalazłem w Internecie kazania znanych pastorów, które pobierałem i puszczałem jej. Myślałem, że zmieni zdanie, a ona mi mówiła kazania. To mnie rozgniewało, lecz nie mogłem nic zrobić. Praktykowaliśmy więc osobno. Cały czas stawałem jej na drodze. Ona czytała słowa Boga Wszechmogącego, a ja Biblię. Ona odtwarzała hymny swojego kościoła, ja wychwalałem Pana. Gdy słuchała kazań swojego kościoła, ja słuchałem pastorów. Często kłóciliśmy się o Biblię i choć nigdy nie dorównywała mi pod względem elokwencji, to wszystko, co mówiła, miało głęboki sens. Jej słowa były przekonujące, jej odpowiedzi zamykały mi usta. Musiałem ją docenić. Myślałem, że skoro nie dorównuję jej wiedzą biblijną, to muszę więcej czytać, by z nią wygrać.
Raz trafiłem na fragment z Księgi Wyjścia: „I ponadto Bóg powiedział Mojżeszowi, Tak powiesz dzieciom Izraela, Jahwe, Bóg waszych ojców, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba wysłał mnie do was: to jest Moje imię na zawsze i to jest Moja pamiątka dla wszystkich pokoleń” (Wj 3:15). Zastanawiałem się: skoro Bóg mówi, że Jahwe jest jego imieniem na zawsze, dlaczego nosił imię Jezusa w Wieku Łaski? Stary Testament mówi: „Ja, tak Ja, jestem Jahwe i oprócz Mnie nie ma wybawcy” (Iz 43:11). Nowy Testament mówi: „I nie ma w nikim innym zbawienia. Nie ma bowiem pod niebem żadnego innego imienia danego ludziom, przez które moglibyśmy być zbawieni” (Dz 4:12). Co to wszystko znaczy? Czytałem te wersety raz po raz, ale wciąż nie rozumiałem. Czyż Pan Jezus nie jest naszym Zbawicielem? Skoro Jahwe i Jezus są jednym Bogiem, czemu mają różne imiona? Czy imię Boga może się zmieniać, jak twierdzi moja żona? Poprzez nasze rozmowy zrozumiałem, że żona ma głębszy wgląd, odkąd wierzy w Boga Wszechmogącego. Jej słowa miały więcej treści. Bez dzieła Ducha Świętego nikt nie mógłby poczynić takich postępów. Zapytałem siebie: „Czy to ja się mylę? Czy Bóg Wszechmogący to Pan, który powrócił? Czy Błyskawica ze Wschodu to prawdziwa droga? Jeśli tak, to czy nie sprzeciwiam się Bogu, stając na drodze żonie?”. Byłem między młotem a kowadłem. Chciałem to naprostować, ale powstrzymywała mnie duma.
Próbując to rozgryźć, zacząłem odwiedzać kanał YouTube Kościoła Boga Wszechmogącego i poznałem dzieło Boga Wszechmogącego w dniach ostatecznych. Jednego dnia trafiłem na fragment słów Boga zatytułowany „Zbawiciel powrócił już na »Białym obłoku«” Bóg Wszechmogący mówi: „»Jahwe« to imię, które przybrałem w trakcie Mojego dzieła w Izraelu i oznacza ono Boga Izraelitów (narodu wybranego przez Boga), który może litować się nad człowiekiem, przeklinać go i kierować jego życiem. Imię to oznacza Boga posiadającego wielką moc i przepełnionego mądrością. »Jezus« to Emmanuel i oznacza ofiarę za grzechy pełną miłości, współczucia oraz zbawiającą człowieka. Wykonał On dzieło Wieku Łaski, a także reprezentuje go i może być przedstawicielem tylko jednej części planu zarządzania. (…) W każdym okresie i na każdym etapie dzieła, Moje imię nie jest bezpodstawne, lecz niesie znaczenie reprezentacyjne: każde imię reprezentuje jeden wiek. »Jahwe« reprezentuje Wiek Prawa i ma wymiar honorowy dla Boga czczonego przez lud Izraela. »Jezus« reprezentuje Wiek Łaski i jest to imię Boga wszystkich osób odkupionych podczas Wieku Łaski. Jeśli w trakcie dni ostatecznych człowiek wciąż pragnie przybycia Jezusa Zbawiciela i wciąż oczekuje, że nadejdzie On z takim wizerunkiem, jaki nosił w Judei, wówczas cały sześciotysięczny plan zarządzania zatrzyma się w Wieku Odkupienia i nie będzie w stanie pójść ani o krok dalej. Co więcej, dni ostateczne nigdy by nie nadeszły, a okres ten nigdy nie dobiegłby końca. Dzieje się tak, ponieważ Jezus Zbawiciel służył jedynie odkupieniu i zbawieniu człowieka. Przyjąłem imię Jezus ze względu na wszystkich grzeszników w Wieku Łaski i nie jest to imię, pod którym doprowadzę cały gatunek ludzki do końca” („Słowo ukazuje się w ciele”). Wciąż o tym myślałem. Bóg Wszechmogący wyjaśnia znaczenie imion Jahwe i Jezusa bardzo klarownie. Imię Boga w każdym wieku odzwierciedla ten wiek. Jahwe to imię Boga dokonującego dzieła Wieku Prawa, wskazuje na Jego usposobienie łaski i klątwy. Jezus to imię Boga w Wieku Łaski, wskazuje na Jego miłujące usposobienie. Imię Boga nie jest niezmienne, nowy etap w dziele Boga to także nowe imię. Gdy więc Pan wróci w dniach ostatecznych, będzie mieć nowe imię.
Przeczytałem te słowa Boga Wszechmogącego: „Nie będę zwany ani Jahwe, ani Jezusem, ani tym bardziej Mesjaszem, ale potężnym Bogiem Wszechmogącym we Własnej Osobie i to pod tym imieniem doprowadzę cały wiek do końca. Niegdyś znano Mnie jako Jahwe. Zwano Mnie też Mesjaszem, a ludzie niegdyś nazywali Mnie Jezusem Zbawicielem, bo Mnie kochali i szanowali. Dziś jednak nie jestem już Jahwe ani Jezusem, jakiego ludzie znają z przeszłości – jestem Bogiem, który powrócił w dniach ostatecznych, Bogiem, który zakończy wiek. Jestem Samym Bogiem, który powstaje z krańców ziemi, nasycony Moim całym usposobieniem, pełen autorytetu, honoru i chwały. Ludzie nigdy nie weszli ze Mną w relację, nigdy Mnie nie znali i pozostawali nieświadomi Mojego usposobienia. Od stworzenia świata aż do dziś, nie ujrzał Mnie ani jeden człowiek. Jest to Bóg, który ukazuje się człowiekowi w dniach ostatecznych, ale pozostaje ukryty pośród ludzi. Mieszka między nimi, prawdziwy i realny, jak płonące słońce i ognisty płomień, pełen mocy i pałający władzą. Nie istnieje choćby jedna osoba czy rzecz, której nie osądzą Moje słowa, ani jedna osoba czy rzecz, której nie oczyści płonący ogień. W końcu wszystkie narody zostaną pobłogosławione Moimi słowami, ale też zostaną nimi rozłupane na kawałki. W ten sposób w dniach ostatecznych ludzie zobaczą, że jestem Zbawicielem, który powrócił, Bogiem Wszechmogącym, który podbija cały gatunek ludzki. Kiedyś byłem ofiarą za ludzkie grzechy, ale w dniach ostatecznych stanę się też płomieniem słońca, które spali wszelką rzecz, jak też Słońcem sprawiedliwości, które wszystko ujawni. Takie jest Moje dzieło w dniach ostatecznych. Przyjąłem to imię i jestem pełen tego usposobienia tak, by wszyscy ludzie mogli zobaczyć we Mnie prawego Boga, a także płonące słońce i płonący ogień. Jest to po to, by wszyscy mogli Mnie czcić, jedynego prawdziwego Boga i mogli zobaczyć Moją prawdziwą twarz: nie jestem tylko Bogiem Izraelitów, nie jestem też jedynie Odkupicielem – jestem Bogiem wszelkich stworzeń od nieba przez ziemię po morza” (Zbawiciel powrócił już na „Białym obłoku”, w: Słowo, t. 1, Pojawienie się Boga i Jego dzieło). Te słowa mają władzę. Każde wstrząsnęło moją duszą. To musiały być słowa Boga. Któż inny mógł objawić tajemnicę imion Boga? Coraz bardziej czułem, że to był głos Boga. Przypomniały mi się słowa z Ewangelii Jana: „Lecz gdy przyjdzie on, Duch prawdy, wprowadzi was we wszelką prawdę. Nie będzie bowiem mówił sam od siebie, ale będzie mówił to, co usłyszy, i oznajmi wam przyszłe rzeczy”. Czyż Ten, kto mówi nam te prawdy, nie jest Bogiem? Wiele słyszałem kazań, lecz żadne nie wyjaśniało znaczenia Bożych imion, Jahwe w Starym Testamencie i Jezusa w Nowym. Bóg Wszechmogący ukazywał Pana Jezusa. Czułem wstyd na myśl o tym, że przeczyłem Bogu Wszechmogącemu, próbując też przekabacić żonę. Żałowałem, że bezmyślnie osądziłem dzieło Boga. Byłem ignorantem. Gdy faryzeusze potępili dzieło Pana Jezusa w oparciu o własne mniemania i dosłowny sens Pisma, czy nie ukarał ich Bóg? Powinienem wyciągnąć z tego naukę i przyjrzeć się dziełu Boga w dniach ostatecznych. Nie chciałem być jak faryzeusz.
Później w każdej wolnej chwili czytałem słowa Boga Wszechmogącego i oglądałem filmy. Poruszyły mnie Tajemnica pobożności i Wiara w Boga. Ich doświadczenia były prawdziwe, a słowa jasne jak słońce. Pojąłem, że Bóg Wszechmogący to Pan, który powrócił. Chciałem przyjąć dzieło Boga Wszechmogącego i powiedzieć żonie, jak bardzo mi wstyd. Pewnego dnia zapytałem ją: „Co dziś omawialiście na zgromadzeniu?” Spojrzała na mnie zdziwiona i zapytała? „Chcesz się przyłączyć? Dlatego pytasz? Mogę przyprowadzić kogoś z kościoła na rozmowę”. Ucieszyłem się, że to powiedziała, lecz czułem zażenowanie. „Jak chcesz” - odparłem.
Przyszły dwie siostry z Kościoła Boga Wszechmogącego, podzieliłem się dylematem. „Czytam słowa Boga Wszechmogącego w Internecie i rozumiem, że imię Boga zmienia się wraz z wiekiem, ale wciąż coś mi się tu nie zgadza. Biblia mówi: »Jezus Chrystus wczoraj i dziś, ten sam i na wieki« (Hbr 13:8). »I nie ma w nikim innym zbawienia. Nie ma bowiem pod niebem żadnego innego imienia danego ludziom, przez które moglibyśmy być zbawieni« (Dz 4:12). Biblia mówi, że imię Pana Jezusa nie może się zmienić, czemu więc zwać go Bogiem Wszechmogącym w dniach ostatecznych?” Przeczytały mi słowa Boga Wszechmogącego: „Istota Boga oraz to, co On ma i czym jest nigdy się nie zmienią. Jeśli jednak chodzi o Jego dzieło, ono zawsze przechodzi w kolejne etapy rozwoju, zawsze sięga głębiej, ponieważ On jest zawsze nowy, a nigdy stary. W każdym wieku Bóg przybiera nowe imię, w każdym wieku dokonuje nowego dzieła i w każdym wieku pozwala swoim stworzeniom widzieć Jego nową wolę i nowe usposobienie” („W odniesieniu do Biblii (3)” w księdze „Słowo ukazuje się w ciele”). „Niektórzy mówią, że imię Boga się nie zmienia, więc dlaczego imię Jahwe stało się imieniem Jezusa? Zostało przepowiedziane przyjście Mesjasza, dlaczego więc przyszedł człowiek o imieniu Jezus? Dlaczego imię Boże się zmieniło? Czy takie dzieło nie zostało wykonane dawno temu? Czy Bóg nie może dziś wykonywać nowego dzieła? Wczorajsze dzieło może zostać zmienione, a dzieło Jezusa może być kontynuacją dzieła Jahwe. Czy zatem po dziele Jezusa nie może nastąpić inne dzieło? Jeśli imię Jahwe może zmienić się i brzmieć Jezus, to czy imię Jezus nie może również ulec przemianie? Nie jest to niczym niezwykłym, a ludzie myślą tak[a] tylko z powodu ograniczonego pojmowania. Bóg zawsze będzie Bogiem. Niezależnie od zmian w Jego dziele i imieniu, Jego usposobienie i mądrość pozostają na zawsze niezmienione. Jeśli wierzysz, że Bóg może być nazywany tylko imieniem Jezus, to wiesz za mało” (Jak człowiek, który określił Boga na podstawie własnych pojęć, może otrzymywać objawienia Boże? w: Słowo, t. 1, Pojawienie się Boga i Jego dzieło). „Imię Jezusa zostało przybrane ze względu na dzieło zbawienia, więc czy będzie On nadal nazywany tym samym imieniem, kiedy powróci w dniach ostatecznych? Czy nadal będzie dokonywał dzieła odkupienia? Jak to możliwe, że Jahwe i Jezus są jednym, a jednak są Oni nazywani różnymi imionami w różnych wiekach? Czyż nie jest tak dlatego, że wieki Ich dzieła są różne? Czy jedno imię może reprezentować całość Boga? W związku z tym Bóg musi być nazywany różnymi imionami w różnych wiekach oraz musi używać danego imienia, aby zmienić wiek i go reprezentować. Ponieważ żadne imię nie może w pełni reprezentować Samego Boga, a każde imię jest w stanie reprezentować jedynie tymczasowy aspekt Bożego usposobienia w danym wieku; jedyne, co musi zrobić, to reprezentować Jego dzieło. Zatem Bóg może wybrać takie imię, które odpowiada Jego usposobieniu, by reprezentować cały wiek” („W odniesieniu do Biblii (3)” w księdze „Słowo ukazuje się w ciele”).
Jedna z sióstr powiedziała mi: „Bóg się nie zmienia, ale pod względem istoty i usposobienia, nie pod względem imienia. Dzieło Boga wciąż posuwa się naprzód, a On odnawia swe imię w zależności od wieku. Każde imię odzwierciedla wiek, etap dzieła Boga. Imię Boga jest niezmienne, ale tylko w obrębie wieku który to imię odzwierciedla, nie zmienia aż do zakończenia wieku. Lecz gdy Bóg rozpoczyna nowy wiek, zmienia swe imię wraz z dziełem. Wprowadzając nowy wiek, imię Boga odzwierciedla Jego dzieło i usposobienie w tym wieku. Bóg zwał się Jahwe w Wieku Prawa, pod tym imieniem działał. Wydał prawo i przykazania, by prowadzić ludzkość by wiedzieli, czym jest grzech i jak czcić Jahwe, by przestrzegali przykazań i byli błogosławieni przez Boga. Kto łamał prawo, podlegał karze. Imię Jahwe oznacza majestat, klątwę, miłosierdzie i gniew Boga w Wieku Prawa. Pod koniec tego wieku zepsucie ludzi rosło i nie potrafili oni przestrzegać prawa. Cały czas narażeni byli na złamanie prawa. Bóg stał się ciałem, bo taki był Jego plan i tego potrzebowała zepsuta ludzkość. Rozpoczął Wiek Łaski i zakończył Wiek Prawa jako Jezus. Odkupił ludzkość i wskazał nam drogę skruchy, okazując miłujące usposobienie Boga i obdarzając ludzi pełnią łaski. Zawisł na krzyżu, by odkupić nasze grzechy. Odtąd modlimy się w imię Pana Jezusa, by Bóg odpuścił nam grzechy i dał pełnię łaski. Imię Jezusa oznacza odkupienie, ofiarę za grzechy, która odkupuje zepsutą ludzkość miłością i miłosierdziem. Każde imię Boga w każdym wieku ma swoje znaczenie. Każde imię odzwierciedla Jego usposobienie i dzieło w danym wieku. Dzieło Boga zawsze posuwa się naprzód, a Jego imię zmienia wraz z każdym etapem Jego dzieła. Gdyby w Wieku Łaski Bóg zachował imię Jahwe, gdy przyszedł na ziemię, Jego dzieło pozostałoby w Wieku Prawa a ludzkość nigdy nie dostąpiłaby odkupienia. Zostałaby ukarana za łamanie prawa. Gdy Pan zachował imię Jezus po powrocie, ludzkość nie mogłaby wyjść z Wieku Łaski. Nie uwolnilibyśmy się od grzechu, nie weszlibyśmy do królestwa Boga”.
Druga siostra powiedziała tak: „Choć Pan Jezus wybaczył nam grzechy w Wieku Łaski wciąż mamy grzeszną naturę. Jesteśmy aroganccy, podli, samolubni i chciwi. Nasze zepsucie tkwi w nas głęboko. sprawia, że grzechem opieramy się Bogu. W kółko grzeszymy i żałujemy, nie możemy wejść jeszcze do Jego królestwa. Nie możemy, dlatego że Bóg jest święty. Powrócił w dniach ostatecznych pod imieniem Boga Wszechmogącego. Rozpoczął Wiek Królestwa, by zbawić ludzkość od zepsucia”. Siostra powiedziała, że Bóg Wszechmogący wypełnia proroctwa: »Tego, kto zwycięży, uczynię filarem w świątyni mojego Boga i już nie wyjdzie na zewnątrz. Napiszę też na nim imię mego Boga i nazwę miasta mego Boga, (...) i moje nowe imię« (Obj 3:12). »Ja jestem Alfa i Omega, początek i koniec, mówi Pan, który jest i który był, i który ma przyjść, Wszechmogący« (Obj 1:8). Apokalipsa 11,17: »Dziękujemy tobie, Panie Boże Wszechmogący, który jesteś i który byłeś, i który masz przyjść, że wziąłeś swą potężną moc i objąłeś królestwo«. Bóg Wszechmogący sądzi w dniach ostatecznych. Prawdą obnaża zepsucie ludzi, byśmy pojęli źródło zepsucia, ujrzeli, jak zepsuł nas szatan, i poznali sprawiedliwe usposobienie Boga. Byśmy mogli porzucić siebie, praktykować słowa Boga, bać się Go i unikać zła. Uwolnimy się od szatańskiego usposobienia, zostaniemy obmyci i w pełni zbawieni. Bóg dzieli ludzi wedle rodzaju poprzez dzieło osądzania, objawia swe sprawiedliwe usposobienie, które nie toleruje wykroczeń. W końcu Bóg zniszczy stary świat, kończąc plan zarządzania trwający od 6000 lat. Wszyscy wierni imieniu Boga Wszechmogącego, który zostaną osądzeni i obmyci, wejdą do królestwa Boga. Nienawidzący prawdy, którzy potępiają Boga Wszechmogącego, zostaną wyrzuceni i ukarania w wielkich katastrofach. Tak zakończy się Boże dzieło zarządzania. Wtedy Bóg nie będzie miał imienia, powróci do swej pierwotnej tożsamości Stworzyciela. Tak jak powiedział Bóg: » Nadejdzie dzień, w którym Bóg nie będzie nazywany Jahwe, Jezusem czy Mesjaszem – będzie po prostu „Stwórcą”. W tym czasie nadejdzie koniec wszystkich imion, które przybrał On na ziemi, gdyż Jego dzieło na ziemi zostanie ukończone, dzieło, po którym nie będzie już imion. Kiedy wszystkie rzeczy przejdą pod władanie Stwórcy, jaką będzie On miał potrzebę posiadania wysoce odpowiedniego, jednak niekompletnego imienia? Czy teraz nadal poszukujesz imienia Boga? Czy nadal ośmielasz się mówić, że Bóg jest nazywany tylko Jahwe? Czy nadal ośmielasz się mówić, że Bóg może być nazywany tylko Jezusem? Czy jesteś w stanie dźwigać grzech bluźnierstwa przeciwko Bogu?« (W odniesieniu do Biblii (3), w: Słowo, t. 1, Pojawienie się Boga i Jego dzieło).” Słowa siostry poruszyły mnie. Pojąłem, jakie znaczenie mają imiona Boga. Jako Stworzyciel nie potrzebował imienia. Przyjmował zaś różne imiona, by zbawić ludzi. Jahwe, Jezus i Bóg Wszechmogący są jednym. Wskazują trzy etapy w trzech różnych wiekach. Każde imię ma swe własne znaczenie. Wskazują na usposobienie i dzieło Boga w każdym z wieków. Przyjąłem dzieło Boga Wszechmogącego w dniach ostatecznych.
Kiedyś byłem głupi i ślepy. Nienawidzę się za to. Czytałem Pismo dosłownie, myśląc, że imię Boga nigdy się nie zmienia, że zawsze będzie Jezusem. Bez prawdy o dziele Boga Wszechmogącego wciąż trwałbym przy Biblii i nie rozumiał znaczenia imion Boga, a szczególnie Jego dzieła. Opierałbym się dziełu Boga Wszechmogącego w dniach ostatecznych, zostałbym odrzucony. Tyle zawdzięczam przewodnictwu Boga. On pozwolił mi usłyszeć swój głos i przyjść do siebie. Dziękuję Bogu Wszechmogącemu!