Wasze ciało, wasze przesadne żądze, wasza chciwość i wasze pożądanie są w was zbyt głęboko zakorzenione. Rzeczy te stale kierują waszym sercem, tak iż nie macie siły zrzucić jarzma owych feudalnych i zwyrodniałych myśli. Nie chcecie zmienić swojej obecnej sytuacji ani wyrwać się spod wpływu ciemności. Jesteście po prostu zniewoleni tymi rzeczami. Nawet jeśli wiecie, że takie życie jest zbyt bolesne i taki świat jest zbyt ponury, nadal nikt z was nie ma odwagi, aby zmienić to życie. Chcecie tylko uciec od takiej rzeczywistości, uwolnić swoją duszę z czyśćca i żyć w spokoju, szczęściu i niebiańskim otoczeniu. Nie macie ochoty znosić trudów zmiany, jakich wymaga zmiana swojego obecnego życia. Nie chcecie też poszukiwać w tym sądzie i karceniu życia, w które powinniście wkroczyć. Zamiast tego śnicie całkowicie nierealistyczne sny o tym pięknym świecie poza ciałem. Życie, którego pragniecie, to takie, które można uzyskać bez wysiłku i bez żadnego bólu. Jest to kompletnie nierealistyczne! Ponieważ macie nadzieję nie na sensowne życie w ciele i zyskanie prawdy w ciągu tego życia, czyli na życie dla prawdy i na stanięcie po stronie sprawiedliwości. Nie jest to życie, które uznalibyście za wspaniałe i olśniewające. Macie wrażenie, że nie byłoby to wspaniałe czy sensowne życie. Dla was prowadzenie takiego życia oznaczałoby naprawdę sprzedanie się tanio! Nawet jeśli akceptujecie to karcenie dzisiaj, to jednak dążycie nie do zdobycia prawdy czy przeżywania prawdy teraz, lecz raczej do możliwości wkroczenia w szczęśliwe życie poza ciałem później. Nie szukacie prawdy ani nie stajecie po jej stronie, a już na pewno nie istniejecie dla prawdy. Nie dążycie do wejścia dzisiaj, lecz ciągle myślicie, że nadejdzie taki dzień, w którym spojrzycie w błękitne niebo i przelejecie gorzkie łzy, oczekując wzięcia do nieba. Nie wiecie, że ten wasz sposób myślenia stracił już kontakt z rzeczywistością? Nadal myślisz, że Zbawca pełen nieskończonej dobroci i współczucia z pewnością przyjdzie pewnego dnia, aby zabrać cię ze sobą – ciebie, który przeszedłeś trudy i cierpienia tego świata – i bez wątpienia pomści ciebie, który padłeś ofiarą i byłeś uciskany. Czy nie jesteś pełen grzechu? Czy tylko ty cierpisz na tym świecie? Sam się rzuciłeś w domenę szatana i cierpisz, ale nadal potrzebujesz Boga, który cię pomści? Czy ci, którzy nie potrafią zaspokoić żądań Boga, nie są Jego wrogami? Czy ci, którzy nie wierzą we wcielonego Boga, nie są antychrystem? Na ile liczą się twoje dobre uczynki? Czy mogą zastąpić serce, które wielbi Boga? Nie uzyskasz błogosławieństwa Boga dzięki swoim dobrym uczynkom i Bóg nie pomści twoich krzywd tylko dlatego, że padłeś ofiarą i byłeś uciskany. Czy wszyscy ci, którzy wierzą w Boga, lecz Go nie znają, ale czynią dobrze, nie są także karceni? Tylko wierzysz w Boga, tylko chcesz, by Bóg naprawił i pomścił twoje krzywdy, i chcesz, by Bóg zapewnił ci ucieczkę od twojego nieszczęścia. Ale nie chcesz zwrócić uwagi na prawdę, ani nie pragniesz żyć prawdą. Tym bardziej nie jesteś zdolny uciec od tego ciężkiego, pustego życia. Raczej prowadząc swoje życie w ciele, życie w grzechu, wyglądasz Boga, który odpowie na twoje skargi i rozwieje mgłę twojej egzystencji. Jak to możliwe? Jeśli posiadasz prawdę, możesz podążać za Bogiem. Jeśli posiadasz praktykę życia, możesz być przejawem słowa Boga. Jeśli masz życie, możesz cieszyć się błogosławieństwem Boga. Ci, którzy posiadają prawdę, mogą cieszyć się błogosławieństwem Boga. Bóg zapewnia naprawienie tym, którzy Go kochają całym sercem oraz przechodzą trudy i cierpienia, a nie tym, którzy kochają tylko siebie samych i padają ofiarą podstępów szatana. Jakże może istnieć dobro w tych, którzy nie kochają prawdy? Jakże może istnieć sprawiedliwość w tych, którzy kochają jedynie ciało? Czyż sprawiedliwość i dobro nie wiążą się z prawdą? Czyż nie są one zarezerwowane dla kochających Boga całym sercem? Czy wszyscy ci, którzy nie kochają prawdy, którzy są jedynie zgniłym ciałem, nie noszą w sobie zła? Czy wszyscy ci, którzy nie potrafią żyć prawdą, nie są jej wrogami? A wy?

(Tylko udoskonaleni mogą prowadzić życie pełne znaczenia, w: Słowo, t. 1, Pojawienie się Boga i Jego dzieło)