Co to znaczy znać Boga? Oznacza to zdolność do zrozumienia Jego radości, gniewu, smutku i szczęścia, a przez to poznania Jego usposobienia – to jest prawdziwe poznanie Boga. Twierdzisz, że Go widziałeś, a jednak nie rozumiesz Jego radości, gniewu, smutku i szczęścia, nie rozumiesz Jego usposobienia. Nie rozumiesz też Jego sprawiedliwości ani Jego miłosierdzia i nie wiesz, co On lubi lub czego nienawidzi. To nie jest wiedza o Bogu. Zatem niektórzy ludzie mogą podążać za Bogiem, ale niekoniecznie potrafią prawdziwie w Niego wierzyć; na tym polega różnica. Jeśli znasz Boga, rozumiesz Go i jesteś w stanie zrozumieć część Jego woli, to możesz w Niego prawdziwie uwierzyć, prawdziwie Mu się podporządkować, prawdziwie Go kochać i prawdziwie Go wielbić. Jeśli nie rozumiesz tych rzeczy, to jesteś tylko naśladowcą, który po prostu biegnie, podążając z prądem. Nie można tego nazwać prawdziwym podporządkowaniem się ani prawdziwym uwielbieniem. Jak powstaje prawdziwe uwielbienie? Bez żadnego wyjątku, wszyscy ci, którzy prawdziwie znają Boga, wielbią Go i czczą zawsze, gdy Go ujrzą; czują potrzebę, by Mu się kłaniać i oddawać Mu cześć. Obecnie, w czasie, gdy działa Bóg wcielony, im więcej ludzie będą mieli zrozumienia Jego usposobienia oraz tego, co ma i czym jest, tym bardziej będą je cenić i czcić Go. Ogólnie rzecz biorąc, im mniej zrozumienia ludzie mają, tym bardziej są niedbali i przez to traktują Boga jak istotę ludzką. Gdyby ludzie naprawdę poznali i zobaczyli Boga, drżeliby ze strachu. „To jest ten, który przyszedłszy po mnie, uprzedził mnie, któremu ja nie jestem godny rozwiązać rzemyka u jego obuwia” – dlaczego Jan tak powiedział? Chociaż zrozumienie w jego sercu nie było zbyt głębokie, wiedział, że Bóg budzi podziw i grozę. Ilu ludzi w obecnych czasach potrafi czcić Boga? Skoro nie znają Jego usposobienia, jak mogą Go czcić? Ludzie nie znają istoty Chrystusa ani nie rozumieją Bożego usposobienia, więc tym bardziej nie są w stanie prawdziwie czcić Boga. Jeśli widzą tylko zwykły i normalny zewnętrzny wygląd Chrystusa, jednak nie znają Jego istoty, wówczas łatwo jest im traktować Chrystusa jako zwykłego człowieka. Mogą przyjąć wobec Niego lekceważącą postawę, oszukiwać Go, opierać się Mu, okazywać Mu nieposłuszeństwo i osądzać Go. Mogą sądzić, że mają rację, i nie brać Jego słów poważnie; mogą nawet tworzyć własne pojęcia, potępienie i herezje przeciwko Bogu. Aby rozwiązać te problemy, należy poznać istotę i boską naturę Chrystusa. Jest to główny aspekt poznania Boga; każdy, kto wierzy w praktycznego Boga, musi weń wejść i go osiągnąć.

(Część trzecia, w: Słowo, t. 3, Rozmowy Chrystusa dni ostatecznych)