Chciałbym porozmawiać z wami o czymś, co zaskoczyło Mnie na początku naszego dzisiejszego spotkania. Niektórzy z was być może nosili w sobie przed chwilą poczucie wdzięczności i chcieli fizycznie wyrazić to, co macie w umyśle. Nie można temu nic zarzucić i nie jest to ani słuszne, ani złe. Ale chciałbym, żebyście coś zrozumieli. Co to jest? Najpierw chciałbym zapytać, co przed chwilą zrobiliście. Czy upadliście na twarz, czy uklęknięcie w celu wielbienia? Czy ktoś może Mi to powiedzieć? (Uważamy, że był to pokłon.) Uważacie, że był to pokłon, co zatem oznacza pokłon? (Oddawanie czci.) Co zatem oznacza uklęknięcie, by oddawać cześć? Nie rozmawiałem wcześniej o tym z wami, ale dziś uważam, że koniecznie musimy o tym porozmawiać. Czy oddajecie pokłon na waszym zwykłym spotkaniu? (Nie.) Czy oddajecie pokłon, gdy mówicie modlitwy? (Tak.) Czy oddajecie pokłon za każdym razem, kiedy się modlicie, gdy pozwalają na to warunki? (Tak.) To wspaniałe. Ale to, co chciałbym, żebyście dzisiaj zrozumieli, to to, że Bóg akceptuje przyklęknięcie tylko dwóch rodzajów ludzi. Nie musimy sprawdzać w Biblii ani zachowań żadnych duchowych osób, ale tu i teraz powiem wam coś prawdziwego. Po pierwsze, pokłon i klęczenie w celu oddawania czci nie są tym samym. Dlaczego Bóg akceptuje przyklęknięcie tych, którzy oddają pokłon? Bóg bowiem przywołuje kogoś do siebie i wzywa tę osobę, aby przyjęła Boże posłannictwo, dlatego ta osoba oddaje pokłon Bogu. Jest to pierwszy typ osoby. Drugim typem jest uklęknięcie w celu oddawania czci przez kogoś, kto boi się Boga i unika zła. Są to właśnie te dwa rodzaje ludzi. Do jakiego rodzaju należycie? Czy potraficie to powiedzieć? To rzeczywista prawda, choć może trochę ranić wasze uczucia. Nic nie można powiedzieć o przyklękaniu ludzi do modlitwy – to jest właściwe i jest tak, jak powinno być, ponieważ kiedy ludzie modlą się, to głównie modlą się o coś, otwierają swoje serca wobec Boga i stają twarzą w twarz z Nim. Jest to komunikacja i wymiana między sercem ludzkim i Bożym. Jeżeli robicie to jako zwykłą formalność, to nie jest tak, jak powinno być. Nie chodzi Mi, aby was ganić za to, co zrobiliście dzisiaj. Wiecie, że chcę wam to wyjaśnić, abyście zrozumieli zasadę, prawda? (Wiemy.) Abyście więcej tego nie robili. Czy ludzie mają więc jakąś możliwość, aby się pokłonić i uklęknąć przed obliczem Boga? Zawsze znajdzie się taka możliwość. Prędzej czy później nadejdzie ten dzień, ale ten czas nie jest teraz. Czy rozumiecie? Czy to was zasmuca? (Nie.) To dobrze. Być może te słowa was zmotywują lub zainspirują, abyście mogli poznać w swoim sercu aktualną trudną sytuację między Bogiem a człowiekiem i rodzaj relacji, jaka istnieje między nimi. Chociaż ostatnio wiele mówiliśmy i rozmawialiśmy, ludzkie rozumienie Boga jest wciąż dalekie od wystarczającego. Człowiek ma jeszcze przed sobą długą drogę do zrozumienia Boga. Nie mam zamiaru przynaglać was do tego, ani powodować, abyście się spieszyli z wyrażeniem tego rodzaju aspiracji czy uczuć. To, co dziś zrobiliście, może ujawniać i wyrażać wasze prawdziwe uczucia i Ja to dostrzegłem. Więc kiedy to zrobiliście, po prostu chciałem wstać i złożyć wam Moje życzenia, ponieważ życzę wam wszystkim jak najlepiej. Tak więc w każdym Moim słowie i każdym działaniu robię, co w Mojej mocy, aby wam pomóc, aby wam przewodzić, abyście mogli mieć właściwe zrozumienie i poprawny obraz wszystkich rzeczy. Rozumiecie to, prawda? (Tak.) To wspaniałe. Chociaż ludzie mają jakieś zrozumienie najróżniejszych usposobień Boga, aspektów tego, co Bóg ma i czym jest, oraz dzieła, jakie Bóg wykonuje, większość tego zrozumienia nie wykracza poza przeczytanie słów na stronie, zrozumienie ich co do zasady, czy też zwykłe pomyślenie o nich. Tym, czego ludziom najbardziej brakuje, jest prawdziwe zrozumienie i pogląd, wynikający z rzeczywistego doświadczenia. Chociaż Bóg używa różnych sposobów, aby obudzić serca ludzi, nadal istnieje długa droga do przebycia, zanim serca ludzi zostaną wreszcie obudzone. Nie chcę, aby ktokolwiek czuł, że Bóg zostawił ich na lodzie, że Bóg ich porzucił lub odwrócił się od nich. Chciałbym tylko, aby wszyscy byli na drodze do dążenia do prawdy i zrozumienia Boga, odważnie parli dalej z niezmienną wolą, bez obaw, nie niosąc ze sobą żadnych obciążeń. Bez względu na to, jakie zło popełniłeś, bez względu na to, jak daleko zbłądziłeś i jak wiele przekroczyłeś, nie pozwól, aby stało się to ciężarem lub nadmiarem bagażu, który dźwigasz w dążeniu do zrozumienia Boga: przyj dalej naprzód. Bez względu na to, kiedy to nastąpi, serce Boże, które jest zbawieniem człowieka, nigdy się nie zmienia: Jest to najcenniejsza część istoty Boga.

(Sam Bóg, Jedyny VI, w: Słowo, t. 2, O poznaniu Boga)