Ⅰ

Bóg stworzył ludzkość, umieścił ją na ziemi

i poprowadził do teraźniejszości.

Posłużył jako ofiara za grzech i przez to zbawił człowieka.

Na koniec musi On jeszcze podbić ludzkość,

całkowicie ją zbawić i przywrócić jej pierwotną istotę.

To od początku dzieło, w które się włączył,

przywrócić człowieka do pierwotnego stanu.

On ustanowi swoje królestwo

i przywróci pierwotną istotę człowieka,

przywróci pierwotną istotę człowieka,

przywróci swoją władzę na ziemi

i wśród wszelkiego stworzenia.

Ⅱ

Człowiek, zepsuty przez szatana, zatracił swe bogobojne serce,

i zatracił funkcję Bożego stworzenia.

Stał się Bożym wrogiem,

żyjąc pod panowaniem

i nakazami szatana.

Bóg utracił bojaźń ludzi,

Jego dzieło nie może zostać wśród nich spełnione.

Człowiek został stworzony przez Boga i powinien wielbić Go.

Ale człowiek odwrócił się do Boga plecami i wielbił szatana.

Szatan stał się bożkiem w ludzkim sercu,

więc Bóg stracił w nim pozycję.

Dla człowieka przestało mieć znaczenie, dlaczego został stworzony.

Żeby przywrócić to znaczenie,

człowiek musi wrócić do stanu pierwotnego.

Bóg musi uwolnić człowieka od jego zepsutego usposobienia.

Ⅲ

By odzyskać człowieka od szatana,

Bóg musi zbawić człowieka, zbawić od grzechu.

Tylko wtedy może On stopniowo

przywracać pierwotne funkcje człowieka

i ostatecznie przywrócić swoje królestwo.

Synowie nieposłuszeństwa będą zniszczeni,

żeby pozwolić człowiekowi lepiej wielbić Boga

i żyć lepiej tu, na ziemi.

Królestwo, które On chce ustanowić, jest Jego własnym królestwem.

Ludzkość, której On pragnie, to ludzkość, która Go czci,

która jest Mu całkowicie posłuszna i ma Jego chwałę,

i ma Jego chwałę.

ze śpiewnika „Podążaj za Barankiem i śpiewaj nowe pieśni”