Aby poznać samego siebie, musisz poznać własne przejawy swojego skażenia, kluczowe słabości, swoje usposobienie oraz istotę swojej natury. Musisz też w najdrobniejszych szczegółach poznać te rzeczy, które ujawniają się w twoim codziennym życiu – twoje motywacje, perspektywy i postawy wobec wszystkiego – czy jesteś w domu, czy poza nim, kiedy jesteś na zgromadzeniach, kiedy jesz i pijesz słowa Boże oraz w każdym konkretnym problemie, na jaki natrafiasz. Poprzez te rzeczy musisz poznać samego siebie. Aby poznać się na głębokim poziomie, musisz wcielić w życie Boże słowa. Tylko poznając siebie na podstawie Jego słów, możesz osiągnąć efekty. Kiedy otrzymujemy sąd Bożych słów, nie możemy lękać się cierpienia czy bólu, a zwłaszcza nie wolno nam się bać, że słowa Boga przeszyją nasze serca. Powinniśmy czytać więcej wypowiedzi Boga dotyczących tego, jak osądza nas i karci oraz demaskuje naszą zepsutą istotę. Musimy je częściej czytać i mierzyć się z nimi. Nie porównujcie do nich innych ludzi – musimy sprawdzać, jak słowa te mają się do nas. Okazujemy bowiem dokładnie każdy z przejawów tych rzeczy – wszyscy do nich pasujemy. Jeśli w to nie wierzycie, sami tego doświadczcie i się przekonajcie. Po przeczytaniu słów Bożych, niektórzy ludzie nie są w stanie zastosować ich do siebie; myślą, że część tych słów nie dotyczy ich samych, ale innych ludzi. Na przykład, gdy Bóg demaskuje ludzi jako dziwki i ladacznice, niektóre siostry uważają, że ponieważ były całkowicie wierne swoim mężom, to takie słowa nie mogą odnosić się do nich. Niektóre sądzą, że skoro są niezamężne i nigdy nie współżyły, to takie słowa również ich nie mogą określać. Niektórzy bracia zaś sądzą, że te słowa są skierowane tylko do kobiet i nie mają nic wspólnego z nimi; niektórzy ludzie uważają, że takie słowa Boga są zbyt nieprzyjemne i odmawiają ich przyjęcia. Są nawet tacy, którzy twierdzą, że w niektórych przypadkach słowa Boże się mylą. Czy to jest właściwa postawa wobec słów Bożych? Ludzie nie są zdolni do refleksji nad sobą w oparciu o słowa Boże. Tutaj, „dziwki” i „ladacznice” odnoszą się do skażenia rozwiązłością. Mężczyzna czy kobieta, żonaty czy nieżonaty, każdy jest opętany zepsuciem rozwiązłości – jak więc może to nie mieć nic wspólnego z tobą? Słowa Boga obnażają ludzkie zepsute usposobienie; czy to mężczyzna, czy kobieta, poziom zepsucia jest taki sam. Czyż nie jest to faktem? Zanim zrobimy cokolwiek innego, musimy zdać sobie sprawę, że musimy zaakceptować każde ze słów wyrażonych przez Boga, bez względu na to, czy przyjemnie się ich słucha, czy przynoszą gorycz, czy słodycz. Taką właśnie postawę powinniśmy przybierać wobec słów Bożych. Jakiego rodzaju jest to postawa? Czy to postawa pobożności i cierpliwości, postawa akceptacji cierpienia? Powiem wam: to żadna z nich. W naszej wierze musimy stanowczo twierdzić, że Boże słowa są prawdą. Skoro prawdziwie nią są, powinniśmy racjonalnie je przyjmować. Bez względu na to, czy jesteśmy w stanie to uznać lub przyświadczyć, nasza pierwsza postawa wobec Bożych słów powinna opierać się na całkowitej akceptacji. Każdy poszczególny werset Bożych słów odnosi się do konkretnego stanu. To znaczy, że żadne wersety Jego wypowiedzi nie mówią o jakiś zewnętrznych pozorach, a tym bardziej o zewnętrznych zasadach, ani o prostych formach zachowań u ludzi. Nic podobnego. Jeśli postrzegasz każdy wers Bożych wypowiedzi jako odnoszący się do prostej formy ludzkiego zachowania lub zewnętrznego pozoru, to nie masz żadnego duchowego zrozumienia i nie pojmujesz, czym jest prawda. Boże słowa są głębokie. Na czym polega ich głębia? Wszystko, co Bóg mówi, co objawia, dotyczy ludzkiego skażonego usposobienia i głęboko zakorzenionych oraz zasadniczych elementów ich życia. Są to rzeczy zasadnicze, a nie zewnętrzne pozory, a w szczególności nie zewnętrzne zachowania. Gdy patrzymy na ludzi z perspektywy ich zewnętrznych pozorów, wszyscy mogą wydawać się w porządku. Dlaczego, więc Bóg mówi, że niektórzy ludzie są złymi, a niektórzy nieczystymi duchami? To kwestia, która nie jest dla ciebie widoczna. Dlatego też nie możesz polegać na pozorach ani na tym, co widzisz na zewnątrz, by stosować się do Bożych słów.

(Znaczenie dążenia do prawdy i ścieżka dążenia, w: Słowo, t. 3, Rozmowy Chrystusa dni ostatecznych)