I

Bóg przychodzi, by zbawić ludzkość

nie przez Ducha lub jako Duch,

którego nikt nie może zobaczyć ani dotknąć,

do którego nie może zbliżyć się człowiek.

Jeśli Bóg zbawiłby człowieka jako Duch, a nie istota ludzka,

to nikt nie mógłby uzyskać Jego zbawienia.

Tak, nikt nie mógłby być zbawiony.

Bóg staje się człowiekiem, słowo staje się ciałem.

Tak więc On może przekazać swe słowo wszystkim tym,

którzy za Nim podążają.

Tak więc człowiek może słyszeć i widzieć Jego słowo.

Poprzez to człowiek może

być zbawiony, być zbawiony od swego grzechu.

II

Gdyby Bóg nie był ucieleśniony,

żaden człowiek nie mógłby być zbawiony,

i nikt nie mógłby otrzymać wielkiego Bożego zbawienia.

Gdyby Duch Boży działał wśród ludzi,

to wszyscy zostaliby porażeni

lub wzięci do niewoli przez szatana,

ponieważ nie mogą dotknąć Ducha Bożego.

Bóg staje się człowiekiem, słowo staje się ciałem.

Tak więc On może przekazać swe słowo wszystkim tym,

którzy za Nim podążają.

Tak więc człowiek może słyszeć i widzieć Jego słowo.

Poprzez to człowiek może

być zbawiony, być zbawiony od swego grzechu.

III

Człowiek otrzymuje zbawienie nie przez modlitwy do nieba,

lecz z Boskiego wcielenia, bo wszyscy są wtedy ciałem.

Nie widzą ani nie zbliżają się do Ducha Bożego.

Jedynie wcielony Bóg jest tym, z którym mogą obcować.

Poprzez Niego rozumieją całą prawdę

i otrzymują pełne zbawienie.

Bóg staje się człowiekiem, słowo staje się ciałem.

Tak więc On może przekazać swe słowo wszystkim tym,

którzy za Nim podążają.

Tak więc człowiek może słyszeć i widzieć Jego słowo.

Poprzez to człowiek może być zbawiony,

być zbawiony od swego grzechu,

być zbawiony od swego grzechu.

ze śpiewnika „Podążaj za Barankiem i śpiewaj nowe pieśni”